De plataan als kunstobject.

 

Wie vanaf Centraal Station richting de Doelen en de Westersingel loopt ziet een woud aan bijzonder gevormde platanen. Hier heeft een kweker een forse opdracht gehad.

De plataan is waarschijnlijk de meest aangeplante boomsoort in Rotterdam. Maar dat is geen reden om  hem voorbij te lopen, want hij is het bekijken waard. We herken­nen de wat oudere Plataan direct aan  zijn in grote plakkaten afschilfe­rende  schors. ledere boom vertoont hierdoor  een ander pa­troon van groene, grijze  en gele vlekken.  Een groot deel van het jaar bengelen aan  de twijgen de vrij grote vruchthoofdjes  als steeds donkerder wordende ballen.  Ze hangen alleen of met meerdere aan een gemeenschappelijke steel. In het  voorjaar vallen ze uit elkaar.  De dopvruchtjes, omgeven door een krans  van fijne haren worden door de wind  verspreid.

In de zomer is de boom met glanzend  groen blad bedekt. Het regenwater  spoelt het vuil van de bladeren gemakkelijk af, een van de redenen waarom  een Plataan het in een vervuilde omgeving goed doet. Het blad is meestal vijflobbig, aan jonge twijgen ook wel  drielobbig.  Zowel grootte als vorm variëren. De Plataan Is goed bestand tegen vorst en dankzij de vorm van zijn wortelstelsel zal men na een flinke storm zelden een omge­waaide Plataan tegenkomen. Snoeien verdraagt hij goed. Kortom, de ideale boom voor de grote stad.

De herkomst van de Gewone Plataan (Platanus × hispanica) is onbe­kend. Ruim driehonderd jaar geleden verscheen hij als bastaard van de Oosterse en Westerse Plataan. Zijn ouders zijn afkomstig uit warmere streken, maar hun bastaard handhaaft zich uitste­kend in ons gematigd klimaat.