Metamorfose

Aart van Dragt

Achter onze tuin, aan de overkant van de sloot strekt zich een weiland uit. Jaar in jaar uit graasden hier een paar fjordenpaarden. Hier hebben we de merrie haar veulen zien opvoeden. In de winter vraten ze aan de bast van de bomen. In de zomer graasden er soms een kudde jonge runderen. Als het warm werd zochten ze verkoeling onder de bomen die op de scheiding langs met de sloot groeien. Een enkele keer werden we getrakteerd op een echt stierengevecht als twee jonge stieren hun krachten wilden meten. Als in april/mei de meidoorns en vlieren bloeien was het weiland een levend schilderij. ’s Nachts konden we wakker schrikken van een luid gekwaak als de eenden werden verontrust door een overvliegende bosuil. Een andere nachtelijke roep werd door ons gedetermineerd als van een steenuil. Het is niet gelukt om hiervan een bevestiging krijgen van de vogelwerkgroep.

Wat hebben we genoten van de sfeer en de rust van het weilandje achter onze tuin. Toen we ons huis kochten wisten we dat er plannen waren om hier ooit woningen te bouwen. De eerste tien jaar zou daar nog geen sprake van zijn. Die tien jaar zijn voorbij gevlogen. Nu na 15 jaar is het zover. Tonnen zand zijn er het afgelopen half jaar over het weiland uitgestort. Graafmachines en kiepwagens werpen hier en dan weer daar een enorme berg op. Op onze schoorsteen stonden vorige week twee zilvermeeuwen te baltsen. Ze hadden een nieuw broedgebied ontdekt! Vandaag verrezen hier nieuwe duinen en wie weet morgen verschijnt wellicht de zee?

Ook andere dieren weten niet wat hun overkomt. Al jarenlang struint er een koppel ganzen rond. Als aan het eind van de middag als het werkvolk naar huis is gegaan, beklimmen de ganzen aarzelend een nieuwe berg zand en kijken rond wellicht in de hoop dat het groene grasland zich aan de andere zijde van de heuvel bevindt. Ook een fazant kan het nog niet geloven. Wekenlang komt hij als de rust is weer gekeerd te voorschijn en dwaalt over de bergen zand. ’s Avonds slaapt hij in de boom achter onze tuin. En als om zeven uur ’s ochtends de machines beginnen te ronken is hij alweer verdwenen. Deze week hebben we hem niet meer gezien. Heeft ook hij een goed heen komen gezocht? Een deel van de bomenrij is onlangs gekapt. Onder meer door de vreterij aan de bast kwamen ze niet door de selectie. De hele winter voerden hier een stuk of zestien eksters hun oorlogje met een paartje zwarte kraaien. In een boom is het begin van een nest gemaakt. Alles wat de eksters opbouwden braken de kraaien even snel weer af. Maar de kraaien zijn verdwenen.

En nu zijn, in het weekend als de rust is weergekeerd, twee eksters met de afbouw van hun nest begonnen. Vanuit hun weekend verblijf hebben ze prachtig overzicht op deze snel veranderende wereld.